De invloed van vrouwen op mij

De invloed van vrouwen op mij

Er zitten een man en een vrouw tegenover elkaar. De man zegt: “de ideale organisatie bestaat uit één man”. Zegt de vrouw: “of uit één vrouw”. Man reageert: “zie je wel daar begint het gezeik al”.

Het verhaal gaat dat de man zich in de prehistorie ontwikkelde tot het sterkere geslacht in de strijd om de beschikbare vrouwtjes. In mijn kantoor zijn er meer beschikbare vrouwtjes dan mannetjes. Wat doet dat met een man? Een ding is zeker, als 1 op 10 mensen die je op de gang tegen komt een vrouw is, dan kun je ze niet meer negeren.

Het is lastig om als man iets te zeggen over de invloed die een vrouw op hem heeft. Je blijft namelijk altijd vanuit je mannelijke perspectief naar vrouwen kijken en dan bestaat het gevaar dat je beschrijving van de vrouwelijke invloed toch weer mannelijk gekleurd is. Met andere woorden, ik kan wel genderneutrale taal gebruiken maar ik heb nog geen genderneutraal perspectief.

De mens die ik volgens de aan mij ter beschikking staande kennis op dit moment van de geschiedenis als vrouw kwalificeer, heeft mij doen beseffen dat je problemen niet zo maar moet oplossen, maar eerst en bovenal ook moet ‘beleven’. Een probleem is niet een verstoring van een ritme, maar maakt deel uit van het ritme. Ik zal eerst moeten meedansen. Pas als ik het probleem doorleefd heb en nat van het zweet ben uitgedanst, kom ik aan de oplossing toe. Dit betekent dat ik niet te snel moet handelen, maar eerst het probleem in al zijn facetten moet bespreken en analyseren welke ‘impact’ het probleem heeft op de betrokkenen.

De mens die zich aan het andere uiterste van het genderspectrum bevindt, heeft mij doen beseffen dat communicatie niet alleen doelmatig hoeft te zijn. Communiceren is eerst en bovenal ‘snuffelen aan elkaar’. Er zijn als het ware meerdere stadia in het proces. In het begin gaat het er niet om dat de ander begrijpt wat ik bedoel, maar dat de ander weet wie ik ben en wat mij beweegt. Vrouwen zijn als het ware ‘zuidelijker’. Eerst eten dan praten. Onlangs besefte ik dat ik dit had kunnen weten van de ‘gesprekken’ waar het lichaam de voertaal is.

De mens die binnen onze soort de taak heeft om zich onmiddelijk te ontfermen over het resultaat van de conceptie, heeft de neiging de andere mens die betrokken was bij die conceptie te moeten blijven opvoeden en van ongevraagde kritiek te voorzien. Omdat ik historisch en maatschappelijk geconditioneerd ben om kritiek van een vrouw als afwijzing te ervaren, kost de strijd tegen deze conditionering behoorlijk wat moeite. Ook na gewenning en rationalisatie, moet ik er voor blijven waken dat ik mij blijf focussen op de boodschap en niet op de boodschapper.

Wellicht dat in de toekomst genderneutraliteit niet meer een kwestie van taal is, maar dat er een mensensoort is ontstaan die het onderscheid tussen man en vrouw niet meer kent. Sommigen zijn er immers van overtuigd dat ook aan het begin van het leven de voortplanting geheel geslachtloos was. Deze geslachtloze mens komt dan weer van ‘de aarde’ en de notaris vermeldt dan niet meer aan het begin van de akte of de verschenen persoon een meneer of een mevrouw is. Ik heb het nog eens nagekeken, maar volgens de Wet op het notarisambt hoeft dat allang niet meer...

Willem van den Eijkel is notaris en partner bij Verhees Notarissen dat vestigingen heeft in Katwijk en Rijnsburg. Verhees is het grootste notariskantoor in de Duin- en Bollenstreek en wil de beste notariële dienstverlening bieden aan bedrijven en particulieren.


Reacties

WhatsApp us!